Dumping cenowy może prowadzić do spadku przychodów, a nawet bankructwa rodzimych firm. Dlatego w Polsce i w całej Unii Europejskiej dumping jest zakazany, choć walka o swoje prawa nie jest łatwa. Czym jest dumping cenowy i jak chronieni są przed nim europejscy przedsiębiorcy?
Czym jest dumping cenowy i jaki jest jego odpowiednik na rynku krajowym?
W polskim ustawodawstwie nie zdefiniowano dumpingu cenowego. Zwyczajowo przyjęło się stosować definicję nieuczciwej konkurencji, która jest odpowiednikiem dumpingu na rynku krajowym. Za dumping cenowy uznajemy więc wszystkie praktyki, opierające się na eksporcie produktów lub usług w cenie niższej niż koszt produkcji danego towaru. Dumping cenowy mogą prowadzić zagraniczne firmy, sprowadzając towar zza granicy na teren kraju UE i sprzedając go taniej, niż wynosi koszt jego wytworzenia.
Chociaż za czyny nieuczciwej konkurencji uznaje się również sprzedaż produktów (lub usług) w cenie nie niższej niż koszt produkcji, jednak znacznie zaniżonej względem cen takiego samego towaru dostępnego na rynku, sprawy prowadzone w takich przypadkach są bardzo trudne. W Unii Europejskiej przyjmuje się zasadę tolerancji różnicy ceny wynoszącej 2%. Oznacza to, że produkt importowany na teren kraju członkowskiego nie może być droższy w kraju pochodzenia niż 2% ceny w kraju, do którego jest sprowadzany. Należy również pamiętać, że przy ocenie czy mamy do czynienia z dumpingiem cenowym, pod uwagę brane są koszty produkcji. Jeśli surowce i produkcja towaru jest tańsza za granicą i dzięki temu eksporter może pozwolić sobie na jego sprzedaż w niższych cenach, nie ma mowy o dumpingu cenowym.
Dumping cenowy – w jaki sposób chronieni są przedsiębiorcy?
Niestety dumping cenowy jest dość powszechnym zjawiskiem, a walka z nim nie jest taka łatwa. Jeśli zostanie zauważony przez krajowych (europejskich przedsiębiorców), muszą oni złożyć przed Komisją Europejską obszerną i wyczerpującą dokumentację, za pomocą której udowodnią, że dany eksporter sprowadza towar po zaniżonej cenie. KE rozpatruje sprawę indywidualnie i w razie dopatrzenia się działań dopingowych nakłada w pierwszej kolejności cła antydumpingowe, czyli opłaty wyrównawcze – eksporter musi wyrównać różnicę w cenach, płacąc odpowiednie wysokie cło.
Cło antydopingowe jest cłem czasowym i obowiązuje od 6 do 9 miesięcy. W tym czasie KE zwraca się do Rady Unii Europejskiej, by ta wydawała rozporządzenie, umożliwiające nakładanie cła antydumpingowego do 5 lat, z możliwością dalszego przedłużenia.
Korzystniejszym rozwiązaniem jest ustalenie zobowiązania cenowego. Jeśli KE wykaże, że oferowane produkty sprzedawane są w cenach dumpingowych, eksporter może podpisać porozumienie z KE, w której zostanie ustalona cena minimalna, w jakiej może oferować towar na terenie UE. Dzięki temu lepiej chronione są prawa rodzimych producentów.
Dumping cenowy jest zjawiskiem niebezpiecznym dla europejskiej gospodarki. Pierwotne obniżenie cen, na jakie mogą pozwolić sobie np. azjatyckie korporacje, które planują szybki podbój europejskiego runku, mogą doprowadzić do upadku krajowych biznesów. W dalszej perspektywie cierpią wszyscy – lokalni przedsiębiorcy, pracownicy, którzy zostają bez pracy, a także konsumenci. Naturalną konsekwencją dumpingu cenowego staje się monopol, który wiąże się z podwyżkami, od których nie ma ucieczki.
Fot. Shutterstock
0 komentarzy
